7. "Upadki" Anne Provoost

                                                                                                                                       

                                                                                                                           

          Ilość stron: 225

                                                                                                                                Autor: Anne Provoost

Wydawnictwo: EZOP

Rok wydania w Polsce: 2006

Ocena: 6,5/10

Wspominałam już tutaj, że kupiłam tę książkę za 3 złote z groszami. Stwierdziłam - "Co mi szkodzi, przeczytać mogę, mimo że tematyka nie w moim stylu". Czy żałuję kupna? Nie. Czy pozycja była rewelacyjna? Również nie.

                                                                       O autorze:

Anne Provoost jest Belgijką. Swoje powieści adresuje do czytelników młodzieżowych i dorosłych. Interesują ją przede wszystkim kwestie etyczno-moralne, jak problem niełatwych relacji rodziców i dzieci, problem dojrzewania emocjonalnego i seksualnego, problem podszytej rasizmem ksenofobii i zakodowanej w ludzkiej naturze agresji. 

                                                               Kilka słów ode mnie:

Podczas czytania "Upadków" wiele razy przeszło mi przez myśl, iż ta książka nadawałaby się na lekturę szkolną. Porusza ona tematy takie jak rasizm, toksyczna przyjaźń, przemoc czy skutki działania pod presją. Zahacza także o  obozy koncentracyjne w czasach II Wojny Światowej.

"Nie uwierzysz, do czego inny człowiek jest zdolny, bo sam nie jesteś do tego zdolny. Nie masz nosa wyczulonego na zagrożenia. Możesz nazwać to niewinnością, dla mnie to naiwność."

 Lucas nie jest szczęśliwy, gdy dowiaduje się, że na wakacje wyjeżdża z matką w góry do domu jego zmarłego dziadka. Przetrwać ten czas pomagają mu Benoit i Alex - nowopoznani, starsi przyjaciele. Ich rozrywki, do których wkrótce przyłącza się również Lucas, są jednak zgoła inne, niż typowych osób w ich wieku. Jak ta znajomość zakończy się dla chłopca? Czy pożałuje, że w ogóle ich poznał? A może odkryje dzięki nim swoje powołanie?

Caitlin opuszcza Nowy Jork i zmierza do klasztoru siostry Beatrycze, by ćwiczyć przed przesłuchaniami do prestiżowej szkoły tanecznej. Francuskie wzgórza wydają jej się idealnym miejscem na treningi. Czy dzięki wizycie w dawnym domu dziewczynka spełni swoje marzenia o karierze tancerki?

Lucas i Caitlin spotykają się po raz kolejny po wielu latach rozłąki. Nie są już tak zgodni, jak kiedyś. Małe dzieci bawiące się razem potajemnie, mimo surowych zakazów ich rodzin, dorosły na nastolatków o skrajnie odmiennych opiniach. A jednak coś ich do siebie ciągnie, zbliża, uzależnia. W końcowym efekcie mają na siebie nawzajem większy wpływ, niż mogliby kiedykolwiek przypuszczać.

Tematyka tej książki jest poważna. Osobiście, z jednej strony, dzięki lekkiemu językowi, nie czułam się przytłoczona wieloma problemami bohaterów. Z drugiej jednak, często czułam się... Znużona. Były momenty, w których nie mogłam wypuścić tej pozycji z rąk, a w innych ledwo przez nią przebrnęłam.
Mogło to być spowodowane tym, że nie jestem fanką obyczajówek, a ostatnio miałam ich aż nadto. Nie żałuję zakupu tej powieści. Mogłaby być napisana lepiej, ale nadal - jest dobra. Polecam ją zarówno dorosłym, jak i młodzieży - a zwłaszcza jej, bo porusza kwestie, które warto głębiej przemyśleć. Powszechnie wiadomo, że nastolatkowie łatwiej ulegają wpływom, zarówno tym dobrym, jak i złym. Ta książka opowiada właśnie o konsekwencjach ulegania takim naciskom ze strony innych osób, dlatego naprawdę jest warta przeczytania. Każda młoda osoba mogłaby postawić się na miejscu głównych bohaterów i to jest największą zaletą tej pozycji - jej realizm.